SNOW!

Hi loves!

Belangrijk nieuws in dit verslag. Veel van jullie weten het al, maar heb een belangrijke beslissing gemaakt. Vanaf nu haat ik sneeuw echt, maar vind het stiekem toch wel een beetje mooi.

Vrijdag 26 November
Geen stem meer over toen ik vanmorgen opstond. Ik moest van mama zo hard mogelijk zingen zodat ze het in NL konden horen, dus nu is mijn stem er vandoor. Heb gewoon gewerkt. Ben naar Tots and tunes geweest en verder was het een gewone dag. Ik had met Laura afgesproken om in Winchester wat te gaan eten en daarna te gaan stappen. Natuurlijk had ik weer de trein gemist. We hebben onder het genot van een fles wijn lekker zitten eten in de pub en toen zijn we nog wat gaan drinken in een andere pub. Mickey kwam daar ook heen en we zijn toen weer naar een andere pub gegaan. Een vriend van Laura zou daar naar toe komen. We zaten op een bankje wat te drinken en toen zag ik ineens Tom buiten staan. Echt super toevallig. Hij gaat nooit uit in Wichester en ik ook niet echt vaak! Grappig dat ik hem dus weer zag. Was weer gezellig en we gaan snel weer iets leuks doen. Daarna zijn we naar een club gegaan, maar de muziek was echt slecht. Rond 3 uur gingen we dus maar naar huis. Ik bleef bij Mickey slapen. Het was nog wel een hele wandeling naar haar huis toe, maar gelukkig hoefde ik niet op de eerste trein naar huis te wachten!

Zaterdag 27 November
Rond 9 uur waren Mickey en ik wakker. Helemaal verkouden en dikke allergie van de kat, maargoed ik vond het fijn dat ik daar kon blijven slapen. Ben toen weer richting treinstation gegaan en richting huis. Daar wat gepoetst, opgeruimd en toen mijn bed weer in. Weer verkouden, weer ziek. Ik word er stapelgek van. Hoesten, hoesten en nog eens hoesten. Ik zou eigenlijk vandaag nog met Mickey en Laura gaan bowlen, maar dat heb ik maar afgezegt. Wat een rotdag!

Zondag 28 November
In de morgen niet zo veel gedaan. Had met de meiden afgesproken om naar Harry Potter te gaan. Gelukkig in Eastleigh, dus het was dichtbij. Stacy's collega heeft een nieuwe aupair. Stacy had me dus haar nummer gegeven, want het scheen nog al een verlegen meisje te zijn. Ik had d'r dus van de week opgebeld hoe het met haar is en of ze mee wilde naar de bioscoop. Dat wilde ze wel. Ze heet Johanna en komt uit Zweden. Echt een aardig meisje, maar niet zo spontaan. Er vielen geen stiltes, want ik heb altijd wel genoeg praat. We waren geloof ik met zijn 6e. Was echt heel gezellig. Natuurlijk moest ik tijdens de film wel 10 keer plassen. Echt een goede film, maar je merkt dat het 't begin van het eind is. Je moet er dus weer een beetje inkomen. Daarna nog wat gegeten bij de mac en gezellig zitten kletsen. Op naar huis en daar nog wat gegeten en verder tv gekeken. Eigenlijk vind ik het soms best saai, want ik lees nu wel dat ik best vaak niks doe. Ik ga vaak wel even naar buiten voor een wandeling om een frisse neus te halen, maar verder zijn sommige dagen best wel saaiig. Maar dat komt wel goed!

Maandag 29 November
Weer een nieuwe week. Ben wat gaan spelen met Gabriel en we hebben wat gedronken bij de Costa. Het was een gewone maandag, niet echt veel gebeurd.

Dinsdag 30 November
Vandaag heel de dag gewerkt. Ben met Gabriel naar Tots and Tunes gegaan en daarna naar de bibliotheek om wat boeken te huren. Durf het niet meer met mijn eigen pasje, want heb een schuld van 15 pound. Oepsie! Dan moeten ze maar een waarschuwing geven dat ik nog boeken thuis heb. Toen snel Jeremy op gehaald en de jongens eten gegeven. Tijd voor een middagdutje. Ik heb de was gedaan en opgeruimd. Om 3 uur zijn we met zijn 3e Walter van school gaan halen en daarna lekker thuis gespeeld. Ik moet eigenlijk naar koor vandaag, maar ik heb geen stem meer. Kan maar amper praten, laat staan zingen. Wel jammer. Het is altijd zo leuk!

Woensdag 1 December
Opzich heb ik vandaag niet zo veel gedaan. Wat poepluiers verschoond en wat met de jongens gespeeld. Walter was heel de dag thuis dus ik was vrij. Het weer is aan het veranderen. Dat baart me nogal zorgen. Tegen de avond begon het ook te sneeuwen, als het maar niet blijft liggen! Morgen is het namelijk zo ver. Als verassing voor oma kom ik een paar dagen naar Nederland toe. Ik heb er zooooo veel zin in. Kan niet wachten om iedereen weer te zien en te knuffelen. Kon echt niet in slaap komen. Een aantal vliegvelden zijn namelijk al dicht in Engeland. Fingers Crossed! Sneeuw, lieve sneeuw blijf niet liggen aub!

Donderdag 2 December
Meteen toen ik opstond zag ik het al; een hele dikke laag sneeuw. Nee, toch! Southampton airport gesloten en het ziet er niet naar uit dat het op gaat houden met sneeuwen. Heb zo lopen balen, janken, stressen en nog meer janken. Mama heb ik wel 100 x gebeld. Sorry mam! Ik heb heel de dag achter mijn laptop gezeten en wel 1000 miljoen keer de southampton airport website bekeken. Heb ook nog wel even in de sneeuw gespeeld en ben een thee gaan drinken in Eastleigh centrum. Om half 5 belde ik het vliegveld. ZE WAREN OPEN! Kon mijn geluk niet op. Snel al mijn spullen bij elkaar geraapt en op naar het treinstation. Had ondertussen 100 taxi's gebeld, maar niemand reed met dit weer. Kwam helemaal gestresst om half 6 bij het vliegveld aan en kon inchecken. Na een uurtje te hebben gewacht, kwam het rotte nieuws. Alle vluchten waren geannuleerd voor vandaag! (#%@@#$*, heb even een potje zitten janken daar en heb mama maar weer gebeld. Gelukkig kon ik mijn vlucht omboeken naar morgen middag. Ben toen maar weer naar huis gegaan. Nu kon ik helemaal niet slapen. Heb maar een fles wijn opgetrokken en toen nog wat gemsnt en tv gekeken. Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen. Laten we hopen dat de sneeuw weg gaat!

Vrijdag 3 December
Half 7 was ik wakker en heb meteen de Southampton airport website gecheckt. Airport still closed. NEEEEE! Al snel werd duidelijk dat mijn vlucht geannuleerd was. Ik was echt best wel overstuur. Daar zit je dan, geen idee wat te doen nu. FLYBE was te druk en het vliegveld kon me niet helpen. Heb toen maar besloten om mijn geld terug te vragen via de site. Binnen 28 krijgen we het geld terug. Ik baal zo erg. Het is gewoon onmacht. Mama zei; Eindelijk iets wat je zelf niet in de hand hebt of wat niet goed is gekomen. Zo is het eigenlijk ook wel. Ik krijg meestal alles wel voor elkaar en heel gemakkelijk ook! Toch wil ik mama en papa en kimberly nog even extra bedanken. Ik kan ze dag en nacht bellen en ze staan in al mijn beslissingen 100 % achter me. Ook al maak ik de verkeerde beslissingen, wat ik nogal vaak doe. Over beslissingen gesproken. Ik heb vandaag een knoop doorgehakt en dat was niet makkelijk. Ik heb vanmorgen tegen Stacy en Walter verteld dat ik graag naar huis wil. Ik heb gewoon het gevoel dat het genoeg is geweest. Het is echt niet dat ik het niet naar mijn zin heb, tegendeel zelfs! En ik heb ook geen erge heimwee, maar het is gewoon goed nu. Het is een mooie tijd geweest. Voel me niet meer helemaal mezelf hier en ik vind het belangrijkste wat er is in de wereld dat je altijd jezelf blijft. Verder hebben ze heel veel ruzie hier thuis en dat helpt niet echt mee aan een gezellige sfeer hier. Al met al heb ik dus besloten dat ik voor de kerst thuis wil zijn. Dat is over 2,5 week. Heel gek en heb er echt een dubbel gevoel over. Ik vind het erg moeilijk om mijn reden te verwoorden, maar het is gewoon een gevoel en ik moet voor mezelf kiezen. Ik weet dat Stacy en Walter het erg moeilijk hebben en als ik weg ga hebben ze tot nu toe nog niet echt een oplossing. Daar voel ik me wel wat lullig over, maar ik kies nu toch voor mezelf. Eigenlijk ben ik toch wel een beetje trots op mezelf. Ik heb het al heel lang volgehouden hier. Ik denk dat niet veel mensen het zo lang zouden uit hebben gehouden. Ik ben heel dankbaar dat ik hier heb mogen wonen en ik ben hier zo veel sterker geworden. Als ik er aan denk dat ik straks afscheid zou moeten nemen, voel ik me toch wel rot. Ik ga Stacy, Walter, Walter JR, Jeremy, mijn kleine Gabriel, mijn vriendinnetjes, Tom, mijn koor, moeders van school en alles hier super erg missen. Ik den dat ik echt in een diep gat zal vallen de eerste paar weken, maar ik ben altijd nog welkom hier. Ik heb een geweldige tijd hier gehad en veel meegemaakt. Niemand neemt deze ervaring ooit nog van me af. Voor de rest van de dag heb ik niet zo veel meer gedaan. Nog even in de sneeuw gespeeld en met Oma gebeld. Wat een schatje!

Zaterdag 4 December
Om 9 uur werd ik wakker, want toen werden de jongens pas wakker. Het is een wonder! Ik heb voor het eerst in maanden goed geslapen. Dat doet me wel weer goed. Ik denk dat het een opluchting is geweest ookal voel ik dat niet zo. Het is niet dat ik opgelucht ben dat ik weg ga. Stacy en Walter namen het erg goed op. Ze snapten me wel. Ik kom de 22e of de 23e van December naar huis. Heb gebadderd, ontbeten en wat opgeruimd. Daarna ben ik naar Southampton gegaan om kerstinkopen voor het thuisfront te doen. En ik had met Emily afgesproken om wat te gaan drinken. We zijn toen nog naar de bioscoop geweest. Was een erg gezellige middag. Ze snapte mijn beslissing ook wel. In de regen naar huis gegaan en daar mijn kerstinkopen ingepakt. Ik ben zo dom eigenlijk. Waarom heb ik nu kerstinkopen gedaan, ik moet dat ook allemaal weer mee naar Nederland slepen! Maar het zijn wel leuke cadeautjes, dus dat maakt het al weer goed. Nog wat rondgerommeld en toen met een wijntje naar bed. Slaap lekker iedereen!

Ik ga genieten van mijn tijd nog hier.

Love and kisses,
Samantha